تماشا در یوتیوب

در بخش طراحی و کیفیت ساخت، نوا 9 SE برخی از ویژگی‌های هم‌خانواده‌ی میان‌رده‌ی خود، نوا ۹ را به ارث می‌برد؛ از طراحی دایره‌ای مجموعه‌ی دوربین گرفته تا شعاع‌های نوری روی پنل پشت که قرار است تداعی‌کننده‌ی Nova یا نو اختر باشند. البته از نظر ابعاد و وزن، مدل SE فرزند بزرگتر خانواده‌ی نوا ۹ به حساب می‌آید و به سختی می‌توان با استفاده از یک دست، گوشی را مدیریت کرد.

هواوی می‌گوید که برای پوشش پنل پشت، رویه‌ی شیشه‌ای را برگزیده است؛ انتخابی که در میان گوشی‌های اقتصادی، متداول نیست و بخشی از برچسب قیمتی گران‌تر نوا 9 SE در مقایسه با رقبای سایر برندها، از همین انتخاب ناشی می‌شود. درحالی‌که چینی‌ها براق بودن و طرح‌های سه بعدی قسمت پشت نوا 9 SE را امتیاز مثبتی برای دستگاه اقتصادی‌شان به حساب می‌آورند، شاید مسئله برای کاربران زوایای دیگری هم داشته باشد و رد اثر انگشت و چربی دست، افراد بسیاری از جمله ما را دلسرد کند.

نوا 9 SE در سه رنگ مشکی، آبی آسمانی و سفید به دست کاربران می‌رسد که هرکدام زیبایی خاص خود را دارند و بر اهمیت بخش طراحی در تولیدات شرکت چینی صحه می‌گذارند.

ابعاد بزرگ‌تر گوشی، دست طراحان را برای بزرگ‌تر کردن نمایشگر گوشی نیز باز می‌گذارد. برخلاف نمایشگر ۶٫۵۷ اینچی نوا ۹، مدل SE از نمایشگر بزرگ‌تر ۶٫۷۸ اینچی بهره‌مند شده است که با وجود حاشیه‌های بسیار باریک و نسبت نمایشگر به بدنه‌ی ۸۹ درصد، فراگیرتر هم به نظر می‌رسد. پنل نمایشگر از نوع IPS LCD است، از نرخ نوسازی ۹۰ هرتز تطبیقی پشتیبانی می‌کند و محتوا را با وضوح Full HD یا ۲۳۸۸ × ۱۰۸۰ پیکسل نمایش می‌دهد.

همچون نوا ۹، مدل SE نیز از پوسته‌ی کاربری EMUI 12 هواوی استفاده می‌کند که بر پایه‌ی اندروید ۱۱ توسعه داده شده است. EMUI 12 آخرین نسخه‌ی رابط کاربری هواوی است که علاوه‌بر تغییرات ظاهری نسبت به نسخه‌ی پیشین، در بخش‌های امنیت و عملکرد نیز بهبودهایی را تجربه می‌کند. در صورتی که مایلید اطلاعات بیشتری از پوسته‌ی کاربری هواوی به دست بیاورید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله‌ی بررسی EMUI 12 هواوی را در زومیت مطالعه کنید.

طبق انتظار، از سرویس‌های گوگل خبری نیست و سرویس‌های جایگزین همچون Petal Search، Petal Maps و... در قالب سرویس‌های موبایل هواوی یا HMS، برای کاربران در نظر گرفته شده است. در تجربه‌ای که از کار با نوا 9 SE داشتیم، با لگ و کندی خاصی در رابط کاربری هواوی روبه‌رو نشدیم؛ موضوعی که برای یک گوشی اقتصادی مزیت مهمی به‌شمار می‌آید.

در پایین‌ترین لایه‌ی کاربری نوا 9 SE، تراشه‌ی Snapdragon 680 کوالکام قرار گرفته است. در بخش CPU-ی تراشه، هشت هسته‌ی پردازشی در دو خوشه ایفای نقش می‌کنند؛ چهار هسته‌ی پر قدرت Cortex-A73 در فرکانس بیشینه‌ی ۲٫۴ گیگاهرتز و چهار هسته‌ی کم‌مصرف Cortex-A53 در فرکانس بیشینه‌ی ۱٫۹ گیگاهرتز به این مجموعه تعلق دارند. ماژول گرافیکی Adreno 610 نیز وظیفه‌ی پردازش‌های گرافیک‌محور را برعهده دارد. تراشه‌ی Snapdragon 680 به مودم 4G مجهز شده است و می‌تواند امکان ارتباط با بلوتوث ۵ و وای‌فای ۵ را نیز دراختیار بگذارد.

نوا 9 SE با سه پیکره‌بندی ۶ | ۱۲۸ گیگابایت، ۸ | ۱۲۸ گیگابایت و ۸ | ۲۵۶ گیگابایت راهی بازار شده است. البته وجود درگاه مشترک سیم‌کارت و حافظه‌ی میکرواس‌دی، باعث می‌شود کاربران قادر باشند با صرف نظر کردن از سیم‌کارت دوم، مقدار حافظه‌ی ذخیره‌سازی را افزایش دهند.

ظرفیت باتری نوا 9 SE، چهارهزار میلی‌آمپرساعت است و همچون هم‌خانواده‌اش نوا ۹ به همراه یک آداپتور شارژ سریع ۶۶ واتی درون جعبه به فروش می‌رسد. هواوی می‌گوید که به لطف تکنولوژی SuperCharge این شرکت، شارژر ۶۶ وات می‌تواند باتری SE را در مدت بیست دقیقه، ۷۵ درصد شارژ کند.

مجموعه‌ی دوربین نوا 9 SE از چهار ماژول تشکیل شده است؛ دوربین اصلی با حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی، روی کاغذ تفاوت محسوسی را با دوربین نوا ۹ نشان می‌دهد. دوربین اولتراواید از حسگر ۸ مگاپیکسلی و دوربین‌های ماکرو و عمق‌سنج نیز از حسگرهای ۲ مگاپیکسلی استفاده می‌کنند. درحالی‌که مشخصات دوربین نوا 9 SE به قابلیت HDR اشاره می‌کنند، ما در حین کار با گوشی، گزینه‌ای برای فعال یا غیرفعال کردن این قابلیت در منوی دوربین پیدا نکردیم.

عکس‌هایی که با دوربین نوا 9 SE در شرایط چالش‌برانگیز به ثبت رساندیم، گستره‌ی دینامیکی چندان مناسبی ندارند و به‌ویژه بخش‌هایی که در نور زیاد قرار گرفته‌اند، اصطلاحاً دچار سوختگی و از بین رفتن جزئیات شده‌اند. از نظر دقت رنگی، عملکرد دوربین نوا 9 SE را مناسب ارزیابی می‌کنیم. در صورتی که نور کافی در محیط وجود داشته باشد، علاوه‌بر ثبت نسبتاً دقیق رنگ‌ها، جزئیات بافت‌ها نیز تا حد خوبی حفظ می‌شوند. از سوی دیگر دوربین اولتراواید چه از نظر دقت رنگ‌ها و چه در زمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی، عملکرد چندان مطلوبی ندارد و نویز زیادی در عکس‌ها دیده می‌شود.

برای عکاسی در شب، حالت نایت برای دوربین اصلی نوا 9 SE در نظر گرفته شده است. در شرایط کم‌نور و با فعال کردن نایت مود، عکس‌هایی که با گوشی هواوی گرفته می‌شوند، به خاطر بالا بودن حساسیت حسگر به نور که با پارامتر ISO شناسایی می‌شود، طبیعتاً مقداری نویز به خود می‌بینند. باوجوداین، کیفیت بافت‌ها و جزئيات در حد قابل قبولی به ثبت می‌رسند.

دوربین سلفی نوا 9 SE که از حسگر ۱۶ مگاپیکسلی برای ثبت عکس‌ها بهره می‌گیرد، از حالت عکاسی HDR پشتیبانی نمی‌کند و به‌همین‌دلیل، در شرایط چالش‌برانگیز، عکس‌هایی که با دوربین سلفی به ثبت می‌رسند، گستره‌ی دینامیکی مناسبی نخواهند داشت. حالت سلفی پرتره که با اجرای افکت بوکه، سوژه را از پس‌زمینه جدا می‌کند، عملکرد دقیقی ندارد و هم‌زمان با محو کردن عناصر دیگر، ممکن است بخشی از سوژه‌ی اصلی را نیز دربر بگیرد. در مجموع، عملکرد دوربین نوا 9 SE را فارغ از عدد و رقم مگاپیکسل‌ها، در حد و اندازه‌ی یک گوشی اقتصادی ارزیابی می‌کنیم و نباید با انتظار بیشتری به سراغ گوشی هواوی بروید.

در صورتی که قصد خرید یک گوشی اقتصادی را دارید و مشکلی با نبود سرویس‌های گوگل و قیمت نسبتاً بالاتر نوا 9 SE هم ندارید، می‌توانید گوشی هواوی را جزو گزینه‌هایتان قرار دهید. اما اگر نمی‌خواهید هزینه‌ی زیادی متحمل شوید و نمی‌توانید بدون سرویس‌های گوگل سر کنید، احتمالاً بهتر است به سراغ گزینه‌هایی همچون گلکسی A23 یا حتی A22 سامسونگ بروید.